-
1 sztorc
m (G sztorcu) sztorcem a. na sztorc upright- ustawić/wbić coś na sztorc to set/plant sth upright- osadzić kosę na sztorc to set a scythe blade upright■ stawać a. stawiać się sztorcem [osoba] to kick over the traces- stanąć sztorcem wobec kogoś to set one’s face against sb* * *-a; -e; m* * *miprzest. edge; na sztorc on end; stawać sztorcem (= sprzeciwiać się) stand up to.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sztorc
-
2 strzy|c
impf (strzygę, strzyżesz, strzyże, strzygł, strzygła, strzygli) Ⅰ vt 1. to cut [włosy]; to cut [sb’s] hair [osobę]- strzyc kogoś krótko to cut sb’s hair short ⇒ ostrzyc2. to shear [owcę, wełnę]- nożyce do strzyżenia owiec sheep shears ⇒ ostrzyc3. to mow [trawnik]; to cut [żywopłot] 4. (stawiać w sztorc) strzyc uszami [koń, osoba] to prick up one’s ears także przen. ⇒ zastrzyc Ⅱ strzyc się 1. (samego siebie) to cut one’s hair ⇒ ostrzyc się 2. (u fryzjera) to get one’s hair cut- strzyc się krótko to have a short haircut- strzygę się u najlepszych fryzjerów I get my hair cut by the best stylistsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > strzy|c
См. также в других словарях:
sztorc — m II, D. u; lm M. e, D. ów przestarz. «krawędź, kant czegoś» sztorcem, na sztorc «prostopadle, ostrym końcem do góry» Kosy osadzone sztorcem, na sztorc. ◊ Stawać, stawiać się sztorcem «stanowczo opierać się, zuchwale sprzeciwiać się czemuś» … Słownik języka polskiego
stroszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, stroszyćszę, stroszyćszy, stroszyćszony {{/stl 8}}– nastroszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} unosić, stawiać na sztorc, usztywniać (zwykle o włosach, sierści, piórach); jeżyć, puszyć, nastawiać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadstawiać — ndk I, nadstawiaćam, nadstawiaćasz, nadstawiaćają, nadstawiaćaj, nadstawiaćał, nadstawiaćany nadstawić dk VIa, nadstawiaćwię, nadstawiaćwisz, nadstawiaćtaw, nadstawiaćwił, nadstawiaćwiony «wysuwać coś w jakimś kierunku, wystawiać na działanie… … Słownik języka polskiego
strzyc — ndk XI, strzygę, strzyżesz, strzyż, strzygł, strzyżony «ciąć, obcinać, podcinać coś krótko nożyczkami, nożycami, maszynką, wyrównując powierzchnię czegoś; podcinać włosy, sierść; obcinać komuś włosy» Strzyc wełnę owiec. Strzyc owce. Strzyc trawę … Słownik języka polskiego
